ஏந்தும் அடியவர் ஈரேழ் உலகினையும் படைத்தும் !
காத்தும்! அழித்தும் , திரிபவராம் கமழ் பூங்கடம்பு !
சாத்தும் குழலனங்கே மணநாறு நின்தாளிணைக்கே என் !
நாத்தங்கு புன்மொழி ஏறியவாறு நகையுடைத்தே !
<பொருள்>
நறுமணம் கமழும் கடம்ப நறுமண மலர்களை அணியும் கூந்தலையுடைய
தெய்வ பெண்ணே ! நின்னை துதிக்கும் அடியவர் பதினான்கு படைத்தும்
காத்தும் அழித்தும் விளங்கும் மும்மூர்த்திகலாவர் . அங்ஙனமாக மணம்
வீசும் நின் இரண்டு திருவடிகளுக்கு எளியவனான என் நாவில் தங்கிய
பொலிவற்ற சொற்கள் ஏற்படுயதாக செயல் சிரித்தற்கு இடமாய் உள்ளது !